ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΙΣΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ-ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙKA (ΝΥΝ ΕΦΚΑ) ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 12-11-2012

Aπόφαση του ΔΠρ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, σχετικά με την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών συντάξεων. Το ενδιαφέρον της απόφασης είναι η αποδοχή της δεκαετούς παραγραφής για απαιτήσεις του Ιδρύματος (νυν ΕΦΚΑ) μέχρι την 12-11-2002,παρά το γεγονός ότι το ΙΚΑ εφάρμοσε κατά την έκδοση της καταλογιστικής απόφασης το ν. 4093/12, που δημοσιεύθηκε την 12-11-2012. Κατά συνέπεια σε ανάλογες υποθέσεις όλα τα ποσά που καταλογίσθηκαν μέχρι την 12-11-2012 υπόκεινται σε δεκαετή παραγραφή και ο ΕΦΚΑ δεν νομιμοποιείται να υπολογίζει τα σχετικά ποσά με βάση την 20ετή παραγραφή του ν. 4093/12. Στη συγκεκριμένη περίπτωση γλυτώσαμε περίπου δέκα χρόνια κεφάλαιο και τόκους...
Εξυπακούεται ότι ακολουθεί έφεση, αφού η απόφαση βρίθει παράλογων λογικών και νομικών αλμάτων.

Αριθμός απόφασης 7121/2019

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΜΗΜΑ

Γ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 9 Ιανουαρίου 2019, με δικαστή τη Χαρούλα Πόνη, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Άννα Κωνσταντινίδου, δικαστική υπάλληλο,

γ ι α να δικάσει την προσφυγή με χρονολογία κατάθεσης 10.9.2014

τ η ς Α Κ του Παναγιώτη, κατοίκου Μενεμένης Θεσσαλονίκης, οδός Θ. Χατζίκου αριθ. , για την οποία παραστάθηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γεώργιος Ρεπανίδης,

κ α τ α του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων – Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών (Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ.) και ήδη Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται από τον Διοικητή του, για τον οποίο παραστάθηκε με την υποβολή της από 4.1.2019 δήλωσης του άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., όπως ισχύει, ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στέλιος Λεμονίδης.

Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος της προσφεύγουσας ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Το Δικαστήριο αφού μελέτησε την δικογραφία

Σκέφθηκε σύμφωνα με τον νόμο.

1. Επειδή, με την υπό κρίση προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το υπ’ αριθ. 25019986395903040079 ηλεκτρονικό παράβολο και το από 3.1.2019 αποδεικτικό εξόφλησης της Τράπεζας Πειραιώς), ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της υπ’ αριθ. 353/συν.45/27.5.2014 απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) του Τοπικού Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε ένσταση της προσφεύγουσας κατά της 10473/8.11.2013 απόφασης του Διευθυντή του ίδιου Υποκαταστήματος. Με την τελευταία αυτή πράξη καταλογίστηκε σε βάρος της ποσό 18.159,55 ευρώ, που αντιστοιχεί σε αχρεωστήτως καταβληθείσες συντάξεις κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1994 έως 8.11.2013, πλέον τόκου 5%, ποσού 8.198,38 ευρώ, και συνολικά ποσό 26.357,93 ευρώ.

2. Επειδή, κατά τη διάταξη του άρθρου 40 παρ. 4 του αν.ν. 1846/1951 (ΦΕΚ 179 Α), κάθε παροχή που καταβλήθηκε αχρεωστήτως από το Ι.Κ.Α. επιστρέφεται σε αυτό εντόκως προς 5%. Σύμφωνα, όμως, με την αρχή της χρηστής διοίκησης, γενική αρχή που ισχύει στο δίκαιο της κοινωνικής ασφάλισης, η αναζήτηση ποσών που εισπράχθηκαν από συνταξιούχο παρανόμως, πλην καλοπίστως, αποκλείεται μετά την πάροδο ικανού χρόνου από την είσπραξή τους, λόγω των απρόβλεπτων οικονομικών συνεπειών, που συνεπάγεται το μέτρο αυτό εις βάρος του συνταξιούχου. Κατά δε την έννοια της ίδιας διάταξης, επιβάλλεται η αναζήτηση από το ΙΚΑ των ποσών αυτών, αν το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της είσπραξης και της αναζήτησης είναι μικρό, εκτός εάν αυτός που έχει εισπράξει, παρανόμως πλην καλοπίστως, τις χρηματικές ασφαλιστικές παροχές, έχει επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η επιστροφή τους στο ΙΚΑ θα επιφέρει εις βάρος του απρόβλεπτες και δυσμενείς για τη διαβίωσή του συνέπειες (ΣτΕ 1138/2017, 1316/2014, 3415/2013 κ.ά.). Αντιθέτως, η αναζήτηση των παροχών αυτών επιτρέπεται σε κάθε περίπτωση, εφόσον κριθεί ότι αυτός ο οποίος έχει εισπράξει τα αναζητούμενα ποσά τελούσε, κατά την είσπραξή τους, σε δόλο έναντι του οργανισμού, η κρίση δε περί της συνδρομής του δόλου πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς (ΣτΕ 3146/2017, 3699/2015, 1318/2014, 3415/2013 κ.ά.). Ως δόλια δε ενέργεια του ασφαλισμένου νοείται και η εκ μέρους του αποσιώπηση ουσιώδους πραγματικού γεγονότος, που δικαιολογεί τη διακοπή της περαιτέρω καταβολής των χορηγούμενων παροχών (ΣτΕ 3146/2017, 1318/2014, 3587/2011, 1835/2007, ΔΕφΑ 3950/2015 κ.ά.). Τέλος, η απαίτηση για καταβολή τόκων έχει παρακολουθηματικό χαρακτήρα σε σχέση με την κύρια απαίτηση (πρβλ. ΣτΕ 4042/2015, 2671/2014, 3292/2011, 3646/1986) και γεννάται κατά τον ίδιο χρόνο με αυτήν, οπότε, σε περίπτωση αναζήτησης από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. παροχής που είχε καταβάλει αχρεωστήτως σε ασφαλισμένο ή συνταξιούχο του, η κατ’ άρθρο 40 παρ. 4 του α.ν. 1846/1951 οφειλή τόκων γεννάται από τον χρόνο καταβολής της αχρεώστητης παροχής (ΔΕφΘεσ 1149/2019, 1523/2011 κ.α.).

3. Επειδή, τέλος, στην παράγραφο 6 του άρθρου 27 του α.ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 15 παρ. 2 του ν. 2972/2001 (ΦΕΚ 291 Α), ορίζεται ότι: «… Το δικαίωμα του Ι.Κ.Α. προς είσπραξη όλων των χρηματικών απαιτήσεών του … παραγράφεται μετά δεκαετία από τη λήξη του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο βεβαιώθηκε υπό στενή έννοια (ταμειακό).… ». Περαιτέρω, στο άρθρο πρώτο παράγραφος ΙΑ υποπαράγραφο ΙΑ.6. αρ. 2 του ν. 4093/2012 (ΦΕΚ 222 Α/12.11.2012) ορίζεται ότι: «Αξιώσεις των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας που αφορούν την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών παροχών παραγράφονται μετά εικοσαετία από την τελευταία καταβολή. Κάθε αντίθετη διάταξη καταργείται».

4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Η προσφεύγουσα, γεννηθείσα στις 21.1.1936, υπέβαλε την από 27.2.1989 αίτηση χορήγησης σύνταξης γήρατος, η οποία της χορηγήθηκε από 1.3.1991 με την 23044/16.12.1991 απόφαση του Διευθυντή του Τοπικού Υποκαταστήματος Πύλης Αξιού Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, με την ενσωματωμένη στην ανωτέρω αίτησή της υπεύθυνη δήλωση, δήλωσε ότι δεν εργάζεται και ότι αναλαμβάνει την υποχρέωση να ενημερώσει το Ταμείο εγγράφως, σε περίπτωση που αναλάμβανε μελλοντικά εργασία ή λάμβανε σύνταξη. Ακολούθως, με την 00120/9.1.1992 απόφαση του Διευθυντή του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών η προσφεύγουσα έλαβε σύνταξη λόγω θανάτου του συζύγου της από 1.4.1991, χωρίς να ενημερώσει σχετικά το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., γεγονός που διαπιστώθηκε κατόπιν διασταύρωσης στοιχείων της ΗΔΙΚΑ Α.Ε. Με τα δεδομένα αυτά, εκδόθηκε η 10473/8.11.2013 απόφαση του Διευθυντή του ως άνω Υποκαταστήματος, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος της το ποσό των 18.159,55 ευρώ, το οποίο έλαβε αχρεωστήτως από 1.1.1994 έως 8.11.2013, πλέον τόκου 5%, ποσού 8.198,38 ευρώ, και συνολικά το ποσό των 26.357,93 ευρώ. Κατ’ αυτής η προσφεύγουσα άσκησε την 1313/10.2.2014 ένσταση (αίτηση θεραπείας) ενώπιον της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του ως άνω Υποκαταστήματος, με την οποία ισχυρίστηκε ότι λόγω των ελάχιστων γραμματικών γνώσεων και ενόψει της πολυπλοκότητας της ασφαλιστικής νομοθεσίας δεν γνώριζε, ούτε και ενημερώθηκε ποτέ, ότι είχε υποχρέωση να δηλώσει προς το ΙΚΑ ότι λάμβανε σύνταξη και από άλλον ασφαλιστικό φορέα, καθώς και την αίτησή της προς συνταξιοδότηση τη συμπλήρωσε και υπέβαλε στο ΙΚΑ τρίτο πρόσωπο και η ίδια απλώς την υπέγραψε, προέβη δε αυτοβούλως σε ενημέρωση του αρμοδίου υπαλλήλου του ΙΚΑ για τη λήψη και άλλης σύνταξης τυχαία, κατά την διαδικασία επιστροφής του ΕΚΑΣ λόγω υπέρβασης των εισοδηματικών κριτηρίων. Ενόψει των ανωτέρω, η προσφεύγουσα προέβαλε ότι επί σειρά ετών λάμβανε καλόπιστα τις καταλογισθείσες παροχές, περιλαμβάνοντας μάλιστα τα σχετικά ποσά στις φορολογικές της δηλώσεις, χωρίς ουδέποτε να γίνει έλεγχος από κάποιον υπάλληλο, με αποτέλεσμα να υπάρχει συντρέχον πταίσμα του καθ’ ου, κατ’ άρθρο 300 ΑΚ, ενώ ήταν ευχερής η σχετική διαπίστωση, όπως προκύπτει από το υπ’ αριθ. 22767/5.6.2003 έγγραφο του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) για έλεγχο των στοιχείων του εκκαθαριστικού σημειώματος φόρου εισοδήματος ως προς τα δηλωθείσα ποσά από συντάξεις. Συνεπώς, ο καταλογισμός των παροχών μετά την πάροδο χρονικού διαστήματος πλέον της εικοσαετίας αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης και της νομιμότητας, της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, ενώ παραβιάζει και το άρθρο 281 ΑΚ. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι οι αξιώσεις του καθ’ ου για τα ποσά που καταβλήθηκαν έως τις 12.11.2012 έχουν, σε κάθε περίπτωση, υποπέσει σε παραγραφή μετά την παρέλευση δεκαετίας, κατά το άρθρο 15 παρ. 3 του ν. 2972/2001, μη νομίμως δε εφαρμόστηκε ο ν. 4093/2012, που προβλέπει εικοσαετή παραγραφή των σχετικών αξιώσεων, για χρονικό διάστημα πριν την έναρξη της ισχύος του. Επιπλέον, προέβαλε επικουρικώς ότι, ενόψει της καλής της πίστης, πρέπει να καταλογιστούν σε βάρος της τόκοι μόνο κατά το χρονικό διάστημα από 7.2.2014 και εφεξής, οπότε της επιδόθηκε η καταλογιστική πράξη, σύμφωνα με το άρθρο 40 παρ. 4 του α.ν. 1846/1951 και τη σχετική 126/64 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που έχει γίνει δεκτή από τη διοίκηση, η δε εξόφληση του καταλογισθέντος ποσού θα επιφέρει σ’ αυτήν εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες λόγω του χαμηλού εισοδήματός της. Προς απόδειξη των ισχυρισμών της προσκόμισε δηλώσεις και εκκαθαριστικά σημειώματα φορολογίας εισοδήματος οικονομικών ετών 2009 έως 2013. Κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής παραστάσθηκε η προσφεύγουσα με τον υιό της και δικηγόρο, Γεώργιο Ρεπανίδη, και επανέλαβε ότι είχε καλή πίστη και τελεί σε οικονομική αδυναμία επιστροφής του ποσού, η δε παραγραφή των αξιώσεων του καθ’ ου είναι δεκαετής. Η ένσταση απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη 353/συν.45/27.5.2014 απόφαση της Τ.Δ.Ε.

5. Επειδή, ήδη με την υπό κρίση προσφυγή η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης αυτής, επαναλαμβάνοντας όσα προέβαλε με την ως άνω ένσταση και προσκομίζοντας, μεταξύ άλλων, τις υπ’ αριθ. Σ81/23/20.6.2012 και Σ84/12/14.12.2012 εγκυκλίους του ΙΚΑ, σύμφωνα με τις οποίες η παραγραφή των αξιώσεων του καθ’ ου για επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών παροχών οριζόταν δεκαετής κατά το ν. 2972/2001 και από 12.11.2012 και μετά ορίζεται εικοσαετής, σύμφωνα με την περ. 2 της υποπαραγράφου ΙΑ.6 του πρώτου άρθρου του ν. 4093/2012. Αντιθέτως, το καθ’ ου με την έκθεση απόψεών του ζητεί την απόρριψη της προσφυγής.

6. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω ερμηνευτικώς δεκτά, ως δόλια ενέργεια του ασφαλισμένου, εξαιτίας της οποίας υποχρεούται στην επιστροφή των αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών, νοείται και η εκ μέρους του αποσιώπηση ουσιώδους πραγματικού γεγονότος. Η δε προσφεύγουσα, παρότι έλαβε σύνταξη λόγω θανάτου του συζύγου της από τον ΟΑΕΕ σχεδόν ταυτοχρόνως με τη λήψη σύνταξης από το καθ’ ου, δεν προέβη σε καμία ενέργεια, προκειμένου να γνωστοποιήσει τη σχετική μεταβολή σ’ αυτό, παρά το γεγονός ότι στο έντυπο της αίτησης υπήρχε ειδική και σαφής υπόμνηση της υποχρέωσής της να ενημερώσει εγγράφως το ΙΚΑ, σε περίπτωση που λάβει σύνταξη ή αναλάβει εργασία, και συνεπώς είχε εγγράφως και προσηκόντως ενημερωθεί και αναλάβει ενυπογράφως τη σχετική υποχρέωση (ΔΕφΑθ 1950/2019), κατ’ απόρριψη των αντιθέτως προβαλλόμενων με την υπό κρίση προσφυγή. Σε κάθε δε περίπτωση, ακόμη και εάν ήθελε υποτεθεί ότι ο όρος αυτός διέλαθε της προσοχής της προσφεύγουσας, αυτή είχε σε κάθε περίπτωση λάβει γνώση της σχετικής υποχρέωσής της από τα τρίμηνα ενημερωτικά σημειώματα που λάμβανε από το καθ’ ου. Και τούτο διότι η υπόμνηση που αναφέρεται σ’ αυτά (ενδεικτικώς προσκομιζόμενα πρώτου τριμήνου 2011, 2012 και 2013) ότι «έχετε υποχρέωση να ειδοποιήσετε αμέσως την Υπηρεσία Πληρωμών Συντάξεων Υποκαταστήματος ΙΚΑ – ΕΤΑΜ που αναγράφεται ανωτέρω στην περίπτωση που εσείς ή μέλη της οικογένειάς σας … εργαστείτε ή συνταξιοδοτηθείτε για άλλη αιτία και από οποιονδήποτε φορέα ή το Δημόσιο» και επιπλέον για δήλωση «κάθε μεταβολής που έχει σαν συνέπεια τη μείωση ή τη διακοπή της σύνταξης», είναι αρκούντως σαφής και εμπεριστατωμένη, ενόψει του ότι αναγράφεται σε ιδιαίτερο πλαίσιο κάτω από την ένδειξη «ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ», ώστε να επιστήσει την προσοχή του ασφαλισμένου, και περιέχει σχετικές οδηγίες σε περίπτωση επελθούσας αλλαγής, αφού επισημαίνεται η υποχρέωσή του να ειδοποιήσει εγγράφως την υπηρεσία αν ο ίδιος ή κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς του για το οποίο χορηγούνται παροχές εργαστεί ή συνταξιοδοτηθεί ή επέλθει κάποια μεταβολή στην οικογενειακή του κατάσταση, όπως γάμος, διαζύγιο, γέννηση, θάνατος (ΔΕφΘεσ 1939/2017, πρβλ. ΔΕφΘεσ 1146/2019, 1136/2019, 908/2019, ΔΕφΠειρ 725/2019 κ.α.). Περαιτέρω, η υποστηριζόμενη έλλειψη γραμματικών γνώσεων, και αληθής υποτιθέμενη, δεν δικαιολογεί την άγνοια των νόμων και των σχετικών οδηγιών, ενόψει μάλιστα του ότι ο υιός της προσφεύγουσας, ο οποίος, κατά τα κοινώς γνωστά, γνώριζε για τη λήψη δεύτερης σύνταξης και για το περιεχόμενο των σχετικών σημειωμάτων που αποστέλλονταν στη μητέρα του, μπορούσε, λόγω της δικηγορικής του ιδιότητας να τη συμβουλέψει και να μεριμνήσει για τα θέματα που σχετίζονται με τη συνταξιοδότησή της με αυξημένες σε σχέση με το μέσο όρο γνώσεις και ικανότητες, όπως άλλωστε καταδεικνύεται από το γεγονός ότι μετά την έκδοση της καταλογιστικής πράξης προέβη σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες και παραστάθηκε μαζί με την μητέρα του και προσφεύγουσα ενώπιον της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής κατά την εκδίκαση της ένστασής της. Εξάλλου, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι η λήψη δεύτερης σύνταξης γνωστοποιήθηκε στο καθ’ ου από την ίδια και όχι στο πλαίσιο διασταύρωσης των στοιχείων της ΗΔΙΚΑ πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως αναπόδεικτος. Επίσης, πρέπει να απορριφθούν τα προβαλλόμενα περί εφαρμογής των άρθρων 300 και 281 του Αστικού Κώδικα, οι διατάξεις του οποίου αφορούν στην άσκηση ιδιωτικών δικαιωμάτων και δεν εφαρμόζονται στο δημόσιο δίκαιο, ενώ δεν νοείται κατάχρηση δικαιώματος στο δημόσιο δίκαιο (ΣτΕ 1626/2018, 2850, 919/2017, 1597, 1418/2016 κ.α.). Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι από τις προπαρατεθείσες διατάξεις δεν συνάγεται η υποχρέωση μνείας του στοιχείου του δόλου στην καταλογιστική απόφαση, αλλά αρκεί να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, κρίνει ότι η προσφεύγουσα, η οποία έλαβε αχρεωστήτως το ποσό των 18.159,55 ευρώ ως σύνταξη από το καθ’ ου κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1994 έως 8.11.2013, όπως άλλωστε δεν αμφισβητείται από την ίδια, τελούσε σε δόλο κατά την είσπραξη του εν λόγω ποσού και νομίμως ζητείται η επιστροφή του, καθόσον η συνδρομή του στοιχείου του δόλου επιτρέπει την αναζήτησή του, ανεξάρτητα από τις οικονομικές συνέπειες που θα μπορούσε να επιφέρει σε βάρος της προσφεύγουσας, ενόψει της επικαλούμενης οικονομικής της κατάστασης (ΔΕφΘεσ 1146/2019, 1136/2019, 908/2019 κ.α.), τα δε προβαλλόμενα περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και της νομιμότητας, της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταλογιστική απόφαση του καθ’ ου εκδόθηκε σε χρόνο κατά τον οποίο η σχετική αξίωσή του για την επιστροφή των συντάξεων που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως κατά το διάστημα από 1.1.1994 έως 12.11.2002 είχε ήδη παραγραφεί, καθόσον η σχετική αξίωση υπόκειται στην προβλεπόμενη υπό το προηγούμενο καθεστώς δεκαετή παραγραφή, η οποία είχε ήδη συμπληρωθεί στις 12.11.2012, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4093/2012 όπως βασίμως προβάλλεται με την υπό κρίση προσφυγή, ενώ κατά τα λοιπά ο χρόνος παραγραφής έχει ήδη επιμηκυνθεί νομοθετικώς σε είκοσι έτη, κρίνει ότι μη νομίμως καταλογίστηκαν σε βάρος της προσφεύγουσας τα ποσά που αντιστοιχούν στο ανωτέρω χρονικό διάστημα (πρβλ. ΔΕφΑθ 2066/2018, ΔΕφΠατρ 548/2018, ΔΕφΘεσ 2789/2017). Επομένως, η Τ.Δ.Ε. που με την προσβαλλόμενη απόφασή της απέρριψε την ένσταση της προσφεύγουσας κατά το μέρος αυτό, εσφαλμένως έκρινε τα πραγματικά περιστατικά και ερμήνευσε το νόμο και πρέπει να ακυρωθεί. Τέλος, ενόψει του παρακολουθηματικού χαρακτήρα των τόκων σε σχέση προς την κύρια οφειλή, η υποχρέωση έντοκης επιστροφής των συντάξεων που έλαβε η προσφεύγουσα αχρεωστήτως απορρέει ευθέως εκ του νόμου και ως εκ τούτου η υποχρέωση καταβολής των τόκων επί του καταλογισθέντος ποσού είναι νόμιμη μόνο για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, κατ’ απόρριψη των αντιθέτως προβαλλόμενων με την υπό κρίση προσφυγή.
7. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η προσφυγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος αυτής με το οποίο απορρίφθηκε η ένσταση της προσφεύγουσας ως προς την επιστροφή του ποσού που εισπράχθηκε από αυτήν κατά το χρονικό διάστημα 1.1.1994 έως 12.11.2002, καθώς και του αναλογούντος τόκου,μέρος δε του κατατεθέντος παραβόλου, ποσού δώδεκα (12) ευρώ, να αποδοθεί στην προσφεύγουσα, ενώ το λοιπό να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, κατ’ άρθρο 275 παρ. 1 ΚΔΔικ, και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών, κατ’ άρθρο 275 παρ. 1 εδ. γ ΚΔΔικ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται εν μέρει την προσφυγή.
Ακυρώνει την υπ’ αριθ. 353/συν.45/27.5.2014 απόφαση της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) του Τοπικού Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού Θεσσαλονίκης, κατά το μέρος αυτής με το οποίο απορρίφθηκε η ένσταση της προσφεύγουσας και κρίθηκε νόμιμη η αναζήτηση από αυτήν των ποσών της σύνταξης που έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα 1.1.1994 έως 12.11.2002, καθώς και του αναλογούντος τόκου.
Απορρίπτει την προσφυγή κατά το μέρος που αφορά το χρονικό διάστημα από 13.11.2002 έως 8.11.2013.
Διατάσσει την απόδοση στην προσφεύγουσα μέρους του καταβληθέντος παραβόλου, ποσού δώδεκα (12) ευρώ, και την κατάπτωση του λοιπού υπέρ του ελληνικού Δημοσίου.
Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12.9.2019.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΧΑΡΟΥΛΑ ΠΟΝΗ ΑΝΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

ΑΝΑΚΟΠΗ ΚΑΤΑ ΚΑΤΑΣΧΕΤΗΡΙΑΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΕΦΚΑ (ΠΡΩΗΝ ΙΚΑ)

Αριθμός Απόφασης: 4925/2019

ΤΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΜΗΜΑ Η΄

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 14 Νοεμβρίου 2018 με δικαστή τη Γεωργία Τσαντάκη, Πρωτοδίκη Δ.Δ. και γραμματέα την Ελένη Γκουβεντάρη, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει την ανακοπή με αριθμό και ημερομηνία κατάθεσης ΑΚ4234/21.7.2014
τ η ς Α Κ του Παναγιώτη, κατοίκου Μενεμένης Θεσσαλονίκης (Θ. Χατζίκου 21), η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Γεωργίου Ρεπανίδη,
κ α τ ά του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΦΚΑ)», οιονεί καθολικού διαδόχου, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν.4387/2016 (Α΄85), από 1.1.2017, του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ – ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ (ΙΚΑ – ΕΤΑΜ)», το οποίο εκπροσωπείται εν προκειμένω από τη Διευθύντρια του Περιφερειακού ΚΕΑΟ Θεσσαλονίκης και παραστάθηκε με την κατατεθείσα στις 2.11.2018 δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 εδ. β΄του Κ.Δ.Δ. της πληρεξούσιας δικηγόρου του Μαρίας-Μελίνας Δερμεντζοπούλου.
Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που εμφανίστηκε και παραστάθηκε, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Το Δικαστήριο αφού μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο
1. Ε π ε ι δ ή, με την κρινόμενη ανακοπή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (σχετ. το 1336716/21.7.2014 σειράς Α' ειδικό έντυπο παραβόλου), ζητείται, παραδεκτώς καθ΄ερμηνεία του δικογράφου, η ακύρωση της με αριθ. 511/15.07.2014 έκθεσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, Θωμά Στάιου, με την οποία επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση ως προς το εμπράγματο δικαίωμα της επικαρπίας της προσφεύγουσας επί ακινήτου ευρισκόμενου στην οδό Θ. Χατζίκου αρ. 21 στη Θεσσαλονίκη για οφειλές της προς το Ι.Κ.Α. ύψους 27.544,05 ευρώ, προερχόμενες από αχρεωστήτως καταβληθείσα σε αυτήν σύνταξη γήρατος, πλέον πρόσθετων τελών (26.357,93 ευρώ ως κύριες εισφορές και 1.186,12 ευρώ ως πρόσθετα τέλη), η οποία ερείδεται επί της με αριθ. 104731/31.01.2014 ταμειακής βεβαίωσης της αναπληρώτριας Διευθύντριας του Ταμείου Εισπράξεων Εσόδων του Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 18.976,73 ευρώ (18.159,55 ευρώ οφειλές αχρεωστήτως καταβληθεισών συντάξεων και 817,18 ευρώ πρόσθετα τέλη) χρονικής περιόδου από 01.12.1994 έως 31.05.2013 και επί της με αριθ. 104732/31.01.2014 ταμειακής βεβαίωσης του ίδιου ως άνω οργάνου, συνολικού ποσού 8.567,32 ευρώ (8.198,38 ευρώ οφειλές τόκων και 368,94 ευρώ πρόσθετα τέλη) χρονικής περιόδου από 01.12.1994 έως 31.12.2012.
2. Ε π ε ι δ ή, στο άρθρο 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ορίζεται ότι: «1. Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου, β) της κατασχετήριας έκθεσης …, ενώ στο άρθρο 224 του ανωτέρω Κώδικα ορίζεται ότι: «1. Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία, στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. 2. … 3. Κατά τον έλεγχο του κύρους των προσβαλλόμενων με την ανακοπή πράξεων της εκτέλεσης, δεν επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος της νομιμότητας προηγούμενων πράξεων της εκτέλεσης. 4. Στην περίπτωση της ανακοπής κατά της ταμειακής βεβαίωσης, επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος, κατά το νόμο και τα πράγματα, του τίτλου βάσει του οποίου έγινε η βεβαίωση, εφόσον δεν προβλέπεται κατ’ αυτού ένδικο βοήθημα που επιτρέπει τον έλεγχό του κατά το νόμο και την ουσία ή δεν υφίσταται σχετικώς δεδικασμένο. 5. …». Στο δε άρθρο 225 του ίδιου Κώδικα ορίζεται ότι: «Το δικαστήριο, αν διαπιστώσει παράβαση νόμου ή ουσιαστικές πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, προβαίνει στην ολική ή μερική ακύρωση ή στην τροποποίησή της. Σε διαφορετική περίπτωση, προβαίνει στην απόρριψη της ανακοπής». Περαιτέρω, στο άρθρο 2 του ν.δ. 356/1974 «Περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων» (Α΄ 90) ορίζεται ότι: «1. Η είσπραξις των δημοσίων εσόδων ανατίθεται εις τα Δημόσια Ταμεία, τα λοιπά επί της εισπράξεως όργανα … ενεργείται δε δυνάμει νομίμου τίτλου … 2. Νόμιμος τίτλος είναι: α) Η κατά τους κειμένους νόμους βεβαίωσις και ο υπό των αρμοδίων Διοικητικών ή ετέρων αρμοδίων κατά νόμον Αρχών προσδιορισμός του εισπρακτέου ποσού, του είδους του εσόδου και της αιτίας δι΄ ην οφείλεται …». Τέλος, το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει ότι «καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως ο νόμος ορίζει».
3. Ε π ε ι δ ή, κατά την έννοια των διατάξεων που προεκτέθηκαν, η ατομική ειδοποίηση ακολουθεί τη νομότυπη ταμειακή βεβαίωση του ποσού του χρέους του οφειλέτη του Δημοσίου και έχει σκοπό να γνωστοποιηθεί σ’ αυτόν το χρέος του και η αιτία του, έτσι ώστε να δυνηθεί να στραφεί με τα ένδικα μέσα που προβλέπει ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (ανακοπή και αναστολή εκτέλεσης), κατά της πράξης ταμειακής βεβαίωσης ή να προβεί σε ρύθμιση του χρέους του. Δεδομένου τούτου και του ότι η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 του Κ.Ε.Δ.Ε. (ν.δ. 356/1974), πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, η μη περιέλευση ή η καθυστερημένη περιέλευση της ατομικής ειδοποίησης στον οφειλέτη, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα να απολέσει ο τελευταίος στάδιο δικονομικής προστασίας πριν από τη λήψη συγκεκριμένου μέτρου εκτέλεσης, όπως η κατάσχεση κινητών ή ακινήτων του, οδηγεί σε ακύρωση της σχετικής πράξης εκτέλεσης, εφόσον ο οφειλέτης επικαλεσθεί το γεγονός της μη περιέλευσης ή της μη έγκαιρης περιέλευσης σ’ αυτόν της ατομικής ειδοποίησης (ΣτΕ 3325/2014, 29/2013, 1806/2011, 1705/2008, 2701/2011, πρβλ. 1642-4, 1639/2003).
4. Ε π ε ι δ ή, περαιτέρω, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 2281/2000 Ολομ.), από τις διατάξεις των άρθρων 217 παρ. 1 και 224 παρ. 1, 3 & 4 του ΚΔΔ, 2 παρ. 2 του ΚΕΔΕ, 26 παρ. 1 και 27 παρ. 3 & 4 του ΑΝ 1846/1951, 14 παρ. 1 & 5, 26 παρ. 1 & 3, 28, 107 παρ. 1, 108 παρ. 1, 119 παρ. 1 και 120 παρ. 1, 2 & 4 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ (ΑΥΕ 55575/1965) και 4 παρ. 5 του Ν.2556/1997 συνάγεται ότι δεν επιτρέπεται ούτε η εγγραφή οφειλέτη του ΙΚΑ στη συντασσόμενη κατάσταση οφειλετών, η οποία αποτελεί τον νόμιμο τίτλο για τη βεβαίωση της προερχόμενης από πράξη επιβολής εισφορών οφειλής, ούτε η έκδοση πράξης ταμειακής βεβαίωσης της οφειλής, μη υφισταμένου συνεπώς σταδίου έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, στην περίπτωση που δεν έχει εγκύρως κοινοποιηθεί η πράξη επιβολής εισφορών στον οφειλέτη του ΙΚΑ. Έχει επίσης κριθεί (ΣτΕ 3322, 1825/2010, 3328, 1760/2008, 2982/2007 επταμ. κ.ά.) ότι, κατά την έννοια των ίδιων διατάξεων, ερμηνευομένων υπό το φως του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά τη διάρκεια της προθεσμίας άσκησης ένστασης ή, μετά την άσκηση ένστασης, πριν την ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας, δεν αναστέλλεται μεν η εγγραφή του οφειλέτη του ΙΚΑ στην κατάσταση οφειλετών, αναστέλλεται όμως η έκδοση πράξης ταμειακής βεβαίωσης της σχετικής οφειλής, η οποία αποτελεί τον νόμιμο τίτλο για την είσπραξη της απαίτησης, και συνεπώς αναστέλλεται και η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του οφειλέτη, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ, (μέτρα) στα οποία περιλαμβάνεται και η αποστολή σε αυτόν ατομικής ειδοποίησης, με την οποία καλείται να καταβάλει την οφειλή του. Ακολούθως δε, με το άρθρο 101 του ν. 4172/2013 (Α΄ 167) περί ίδρυσης και λειτουργίας του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.), προβλέφθηκαν τα εξής: «1. ... 3. Για τις ανάγκες του παρόντος νοούνται: ... Τίτλο εκτελεστό αναγκαστικής είσπραξης οφειλών σύμφωνα με το ν.δ. 356/1974 Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ), ως ισχύει, αποτελεί η πράξη βεβαίωσης οφειλής μετά την απόδοση μοναδικού αριθμού και την ταυτόχρονη ηλεκτρονική εγγραφή της στο ειδικό ηλεκτρονικό μητρώο εσόδων του Κ.Ε.Α.Ο. 4. Στη βάση δεδομένων του Κ.Ε.Α.Ο. διαβιβάζεται αυτοματοποιημένα η πράξη βεβαίωσης οφειλής εντός μηνός από τη σύνταξη της και της αποδίδεται μοναδικός αριθμός. Μετά το διαχωρισμό των οφειλών σε άμεσα εισπράξιμες και επισφαλείς: α) ενημερώνεται ο οφειλέτης με κάθε πρόσφορο μέσο για την οφειλή του και την έναρξη διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης, β) εντός μηνός από την έκδοση του εκτελεστού τίτλου αποστέλλεται ατομική ειδοποίηση και τάσσεται προθεσμία είκοσι (20) ημερών εντός της οποίας καλείται ο οφειλέτης να εξοφλήσει,... δ) μετά τη διαβίβαση στο Κ.Ε.Α.Ο. των ληξιπροθέσμων οφειλών κάθε είδους διοικητική ή δικαστική αμφισβήτηση που ασκείται ενώπιον των οικείων Ασφαλιστικών Οργανισμών ή Δικαστηρίων δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, ... 11. α) Η άσκηση διοικητικών προσφυγών ή ενδίκων βοηθημάτων κατά την ισχύουσα διαδικασία στους οικείους ασφαλιστικούς οργανισμούς για την αμφισβήτηση των καθυστερούμενων ασφαλιστικών οφειλών δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα...». Δεδομένου ότι οι ως άνω διατάξεις της παρ. 11 του άρθρου 101 του ν. 4172/2013 έχουν περιεχόμενο ανάλογο με αυτές των προϊσχυουσών διατάξεων των άρθρων 120 παρ. 4 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α., 39 του Κανονισμού Ασφαλιστικής Αρμοδιότητος του Ι.Κ.Α. και 4 παρ. 5 του ν. 2556/1997, κρίνεται ότι και υπό την ισχύ των νέων διατάξεων, ερμηνευόμενων υπό το φως των διατάξεων του άρθρου 20 παρ.1 του Συντάγματος και του άρθρου 6 της Ε.Σ.Δ.Α., είναι ανεπίτρεπτη η ταμειακή βεβαίωση και είσπραξη των απαιτήσεων του Ε.Φ.Κ.Α. από καθυστερούμενες οφειλές, εάν δεν έχει κοινοποιηθεί εγκύρως η οικεία καταλογιστική πράξη, σε περίπτωση δε που έλαβε χώρα έγκυρη κοινοποίηση, κατά τη διάρκεια της προθεσμίας άσκησης ένστασης κατά αυτής ή όταν, μετά την άσκηση ένστασης από τον οφειλέτη του Ε.Φ.Κ.Α., δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η διοικητική διαδικασία ενώπιον της αρμόδιας Τ.Δ.Ε.
5. Ε π ε ι δ ή, από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής: Σε βάρος της ανακόπτουσας καταλογίσθηκε με την με αριθ. 10473/08.11.2013 απόφαση του Διευθυντή του Τοπικού Υποκαταστήματος Θεσσαλονίκης Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού, το ποσό των 18.159,55 ευρώ, το οποίο - κατόπιν υπολογισμού έντοκης επιστροφής (5% ετησίως) και μηνιαίου ανατοκισμού συνολικού ύψους 8.198,38 ευρώ – ανήλθε στο ποσό των 26.357,93 ευρώ, ως οφειλές λόγω αχρεώστητης καταβολής σε αυτήν συντάξεως γήρατος από το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., καθώς ήδη από 01.04.1991 λάμβανε από τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) σύνταξη λόγω θανάτου του συζύγου της. Η απόφαση αυτή επιδόθηκε στην ανακόπτουσα στις 7.2.2014, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο από το καθ΄ου αποδεικτικό παραλαβής των ΕΛ.ΤΑ. και η ανακόπτουσα άσκησε κατ΄αυτής την με αρ.πρωτ. 1313/10.2.2014 ένσταση ενώπιον της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) του Τοπικού Υποκαταστήματος Θεσσαλονίκης Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού, η οποία απορρίφθηκε με την 353/Συν.45/27.5.2014 απόφαση της ανωτέρω Τ.Δ.Ε. Ήδη, όμως το ανωτέρω ποσό βεβαιώθηκε ταμειακά με τις 104731, 104732/31.1.2014 πράξεις της αναπληρώτριας Διευθύντριας του Ταμείου Εισπράξεων Εσόδων του Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης (κύριες οφειλές ύψους 18.159,55 ευρώ και τόκοι ύψους 8.198,38 ευρώ αντίστοιχα), πλέον πρόσθετων τελών συνολικού ύψους 1.186,12 ευρώ (817,18 και 368,94 αντίστοιχα), ήτοι συνολικά το ποσό των 27.544,05 ευρώ, ενώ, κατόπιν της με αριθ. 786/09.05.2014 έγγραφης παραγγελίας του ίδιου οργάνου, επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση ως προς το εμπράγματο δικαίωμα της επικαρπίας της ανακόπτουσας επί ακινήτου ευρισκόμενου στην οδό Θ. Χατζίκου αρ. 21 στη Θεσσαλονίκη. Ειδικότερα, κατά τα αναγραφόμενα στη με αρ. 511/15.7.2014 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, Θωμά Στάιου, η κατάσχεση επιβλήθηκε ως εξής: «Από μία οικοδομή κτισμένη στο υπ’ αριθ. 217 οικόπεδο εκτάσεως 444 τ.μ. κείμενο στο υπ’ αριθ. 45 οικοδομικό τετράγωνο του Συνοικισμού Μενεμένης του Δήμου Μενεμένης, περιφέρειας Νομού, Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, ήδη Δημοτική Κοινότητα Μενεμένης της Δημοτικής Ενότητας Μενεμένης του Δήμου Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη γωνία των οδών Αγίας Παρασκευής και Θ. Χατζίκου, συνορευόμενο γύρωθεν βορειοανατολικά με την οδό Θ. Χατζίκου, βορειοδυτικά με την οδό Αγ. Παρασκευής, νοτιοδυτικά με το υπ’ αριθ. 218 οικόπεδο του ιδίου οικοδομικού τετραγώνου και νοτιοανατολικά με το υπ’ αριθ. 219 οικόπεδο του ιδίου οικοδομικού τετραγώνου, το δικαίωμα της επικαρπίας επί ενός αυτοτελούς και διαιρετού διαμερίσματος κατοικίας του δευτέρου (2ου) κυρίου ορόφου πάνω από τα ισόγεια καταστήματα και συγκεκριμένα δεξιά γι’ αυτόν που βλέπει την οικοδομή από την οδό Αγίας Παρασκευής. με πρόσοψη στην οδό αυτή, που αποτελείται από δύο (2) δωμάτια, σαλοτραπεζαρία, κουζίνα, χωλ και λουτροαποχωρητήριο, εμβαδού μικτού με τα κοινόχρηστα 107,90 τ.μ. και καθαρού με την τοιχοποιΐα 95,20 τ.μ., φαίνεται με το διακριτικό αριθμό 4 και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου οικοπέδου και των λοιπών κοινόκτητων και κοινόχρηστων μερών, χώρων και εγκαταστάσεων της όλης οικοδομής 5,04%. Το κατασχεθέν δικαίωμα της επικαρπίας περιήλθε στην οφειλέτιδα δυνάμει του υπ’ αριθ. 6.662/16.05.1990 συμβολαίου γονικής παροχής αυτοτελούς και διαιρετού διαμερίσματος κατοικίας κατά ψιλή κυριότητα και δωρεά αιτία θανάτου δικαιώματος επικαρπίας της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης, Ελένης Ευθυμιάδου Δημητρίου που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης στον Τόμο 1585 και με αύξοντα αριθμό 401. Το ανωτέρω ακίνητο δηλώθηκε στο Εθνικό Κτηματολόγιο και έλαβε Αριθμό Κ.Α.Ε.Κ.: 190691305005/0/9. Η αξία του κατασχεθέντος δικαιώματος της επικαρπίας κατά τη δική μου κρίση και της μάρτυρος εκτιμήθηκε στο ποσό των 15.000 ευρώ».
6. Ε π ε ι δ ή, ήδη, με την κρινόμενη ανακοπή, όπως αναπτύσσεται με το κατατεθέν στι;ς 9.11.2018 υπόμνημα, η ανακόπτουσα στρέφεται κατά της έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης αυτής αλλά και κατά των 104731, 104732/31.01.2014 πράξεων ταμειακής βεβαίωσης της αναπληρώτριας Διευθύντριας του Ταμείου Εισπράξεων Εσόδων του Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης επί των οποίων ερείδεται η έκθεση, προβάλλοντας ότι οι ως άνω πράξεις ταμειακής βεβαίωσης είναι ακυρωτέες ως μη νόμιμες, διότι έλαβαν χώρα τον Ιανουάριο του έτους 2014, δηλαδή πριν την κοινοποίηση στην ίδια στις 07.02.2014 της με αριθ. 10473/08.11.2013 καταλογιστικής απόφασης του Διευθυντή του Τοπικού Υποκαταστήματος Θεσσαλονίκης Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού, αλλά και πριν την έκδοση απόφασης από την Τ.Δ.Ε. επί της από 10.02.2014 ένστασης που άσκησε κατά της ίδιας ως άνω απόφασης. Επομένως, ισχυρίζεται ότι εφόσον η εγγραφή της στις καταστάσεις οφειλετών του Ι.Κ.Α. διενεργήθηκε προ της κοινοποίησης της σχετικής καταλογιστικής πράξεως, αλλά και ενόσω εκκρεμούσε η σχετική διοικητική διαδικασία εκδίκασης της ένστασης, οι πράξεις ταμειακής βεβαίωσης, ως ερειδόμενες επί μη οριστικοποιηθέντος και άρα ανύπαρκτου νόμιμου τίτλου, καθίστανται ακυρωτέες, καθώς επίσης, ακυρωτέα είναι και η ερειδόμενη επ’ αυτών κατασχετήρια έκθεση. Συναφώς προβάλλει ότι ουδέποτε έλαβε ατομική ειδοποίηση από το Ι.Κ.Α., με την οποία να ενημερώνεται για την ύπαρξη βεβαιωμένων οφειλών σε βάρος της, με αποτέλεσμα να στερηθεί τη δυνατότητα να ζητήσει προσωρινή και οριστική δικαστική προστασία εγκαίρως, ήτοι πριν την επιβολή της κατάσχεσης σε βάρος της ακίνητης περιουσίας της, αφού δεν άσκησε κατά των οικείων ταμειακών βεβαιώσεων τα προβλεπόμενα ένδικα βοηθήματα της ανακοπής και της αιτήσεως αναστολής. Περαιτέρω, προβάλλει ότι η επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης επί του δικαιώματος επικαρπίας που έχει επί του ακινήτου που περιγράφεται στην οικεία έκθεση, συνιστά υπέρβαση των άκρων ορίων δράσης της Διοίκησης και ειδικότερα υπέρβαση της αρχής της αναλογικότητας και διακριτικής ευχέρειας δράσης της Διοίκησης, καθώς θα οδηγήσει στην απώλεια του μοναδικού περιουσιακού της στοιχείου, το οποίο χρησιμοποιεί και ως κύρια κατοικία. Τέλος, ισχυρίζεται ότι η απαίτηση του Ι.Κ.Α. έχει αποσβεσθεί λόγω παραγραφής. Ενώ με το υπόμνημα προβάλλει ότι κατά της 353/Συ.45/27.5.2014 απόφασης της Τ.Δ.Ε., που απέρριψε την ένστασή της κατά της καταλογιστικής πράξης, έχει ασκήσει την με αρ.καταθ. ΠΡ4991/10.9.2014 προσφυγή και της έχει χορηγηθεί αναστολή εκτέλεσης με την 269/2014 απόφαση του Δ' Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου. Αντιθέτως, το διάδικο ν.π.δ.δ. αντιτείνει, με το κατατεθέν στις 19.11.2018 υπόμνημά του, μεταξύ άλλων, ότι η άσκηση ένδικων μέσων και διοικητικών προσφυγών κατά των καταλογιστικών πράξεων των οργάνων του Ι.Κ.Α., που αποτελούν οριστικούς νόμιμους τίτλους περιέχοντες εκκαθαρισμένες και ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, δεν αναστέλλει την ταμειακή βεβαίωση των απαιτήσεων αυτών, ούτε τη λήψη μέτρων διοικητικής εκτέλεσης σε βάρος του οφειλέτη, επικαλούμενο τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 2556/1997.
7. Ε π ε ι δ ή, με τα δεδομένα αυτά, σύμφωνα με τα όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη, σύμφωνα με τα οποία για τη νόμιμη ταμειακή βεβαίωση απαιτήσεων του Ε.Φ.Κ.Α. απαιτείται η προηγούμενη οριστικοποίηση του νόμιμου τίτλου με την ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας, ήτοι, σε περίπτωση που ασκηθεί εμπροθέσμως ένσταση ενώπιον της Τ.Δ.Ε., με την οριστική απόρριψή της, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην προκείμενη περίπτωση, οι προσβαλλόμενες ταμειακές βεβαιώσεις εκδόθηκαν, κατά τα προαναφερθέντα, πριν κοινοποιηθεί στην ανακόπτουσα ο νόμιμος τίτλος, χωρίς να έχει καταστεί οριστικός και η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης έλαβε χώρα πριν την ολοκλήρωση της αναφερόμενης στην τέταρτη σκέψη διοικητικής διαδικασίας, κρίνει ότι τόσο οι ταμειακές βεβαιώσεις όσο και η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας είναι νομικά πλημμελείς στο σύνολό τους ως προώρως εκδοθείσες, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την ανακόπτουσα, ενώ παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων της ανακοπής.
8. Ε π ε ι δ ή, κατ’ ακολουθία, η ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις, να διαταχθεί η απόδοση στην ανακόπτουσα του καταβληθέντος παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α΄ του Κ.Δ.Δ.), αλλά, κατ' εκτίμηση των περιστάσεων θα πρέπει να απαλλαγεί το καθού από τα δικαστικά έξοδα της ανακόπτουσας (άρθρο 275 παρ. 1 ε΄ του ΚΔΔ).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την ανακοπή.
Ακυρώνει τις με αριθ. 104731 και 104732/31.01.2014 ταμειακές βεβαιώσεις της αναπληρώτριας Διευθύντριας του Ταμείου Εισπράξεων Εσόδων του Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης και την 511/15.07.2014 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, Θωμά Στάιου.
Διατάσσει την απόδοση στην ανακόπτουσα του κατατεθέντος παραβόλου.
Απαλλάσσει το καθού από τα δικαστικά έξοδα της ανακόπτουσας.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στη Θεσσαλονίκη, κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 28 Ιουνίου 2019.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

έκδοση διαταγή απόδοσης χρήσης μισθίου (περίπτερο) και καταβολής μισθωμάτων

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΠΑΝΙΔΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ (ΑΜ ΔΣΘ 10896) ΑΛΕΞΙΟΥ ΕΛΛΗΣ 2, ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 55337 (23140167936983508321 & 6955258164 E-mail: georepan@yahoo.gr

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΙΤΗΣΗ

(έκδοσης διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου και καταβολής μισθωμάτων)

Του Α. Κ. του Αθανασίου, κατοίκου Καλαμαριάς, οδός Εθνικής Αντίστασης, αριθμός .., ΤΚ 55133, ΑΦΜ ..............., Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς,τηλ. .................,

KATA

Της Α. Σ. του Τ., κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός Μαρκεντάου, αριθμός ...., ΑΦΜ ..............

****************************************************************************************************

          Με το από 15-6-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο κατατέθηκε ηλεκτρονικά  στην ΑΑΔΕ και έλαβε αριθμό δήλωσης 14264659/27-6-2017και με τους περιεχόμενους σ’ αυτό όρους και συμφωνίες, εκμίσθωσα, παραχώρησα κατά χρήση και παρέδωσα στην καθ’ ης, ένα περίπτερο, εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. .....  στην  Θεσσαλονίκη,νομής και κατοχής μου, η άδεια εκμετάλλευσης του οποίου μου παραχωρήθηκε με την υπ’ αριθ. 25708/12-10-2000 απόφαση Νομάρχη Θεσσαλονίκης, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του ν. 1044/1971 όπως αυτά ίσχυαν μέχρι 13-4-2014, ως ανάπηρου Εθνικής Αντίστασης. Η μίσθωση ανακοινώθηκε στο Δήμο Θεσσαλονίκης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 6 εδ. 34 του ν. 3852/10 και εκδόθηκε η με αριθμό 3332/3-7-2017 διαπιστωτική πράξη.

Η διάρκεια της μίσθωσης συμφωνήθηκε να είναι δεκαετής (10ετής) με ημερομηνία έναρξης την 15-6-2017 και λήξης την 14-6-2027, το δε μηνιαίο μίσθωμα ορίσθηκε στο χρηματικό ποσό των τριακοσίων ευρώ (300 €)και το οποίο ήταν κατά τη συμφωνία μας προκαταβλητέο την πρώτη ημέρα του κάθε μισθωτικού μήνα, για το μισθωτικό μήνα που ακολουθεί. Δήλη μέρα καταβολής του μισθώματος επομένως, (χωρίς να χρειάζεται άλλη όχληση) ήταν η 15η μέρα κάθε ημερολογιακού μηνός (ίδετε περί τούτου Ι. Κατρά, ό.π., σ. 163, και ΑΠ 1547/92 ΕλΔ 35/415), η οποία συμπίπτει με την έναρξη του κάθε μισθωτικού μήνα.Η καθ’ ης η αίτηση μου κατέβαλε -έστω και καθυστερημένα- τα μισθώματα έως και τον μισθωτικό μήνα από 15-2-2019 έως 14-3-2019, χωρίς όμως την αύξηση που οφείλετο από 1-1-2019, σύμφωνα με το από 15-6-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό. Συνεπώς μου οφείλει τα μισθώματατων τελευταίων τεσσάρων (4) μισθωτικών μηνών, ήτοι των μισθωτικών μηνών από 15-3-2019 έως 14-4-2019, από 15-4-2019 έως 14-5-2019, από 15-5-2019 έως 14-6-2019 και από 15-6-2019 έως 14-7-2019, τα οποία ανέρχονται στο συνολικό χρηματικό ποσό των χιλίων διακοσίων ευρώ(4 μήνες * 300 € = 1.200,00 €). Δηλαδή μου οφείλει το συνολικό ποσό των € 1.200, το οποίο παρά τις συνεχείς οχλήσεις μου αρνείται από επανειλημμένη δυστροπία να μου καταβάλλει.

          Για το λόγο αυτό επέδωσα νόμιμα στην καθής την από 3-6-2019 εξώδικη όχληση, διαμαρτυρία, πρόσκληση για καταβολή μισθωμάτων και δήλωση, όπως προκύπτει από τη προσκομιζόμενη και επικαλούμενη υπ’ αριθ. 10114Β/3-6-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σταύρου Γ. Καραγεώργη, διαμαρτυρόμενος για την αντισυμβατική της συμπεριφορά και την καθυστέρηση καταβολής των μισθωμάτων, καλώντας την να τακτοποιήσει άμεσα όλες τις ληξιπρόθεσμες προς εμένα οφειλές της, άλλως θα προσφύγω στα αρμόδια δικαστήρια για να προασπίσω τα νόμιμα δικαιώματά μου μεταξύ των οποίων και η επιδίωξη έκδοσης διαταγής απόδοσης χρήσης του μισθίου.

          Δεδομένου ότι είχε συμφωνηθεί με την καθής ότι το κάθε μίσθωμα πρέπει να καταβάλλεται την πρώτη ημέρα κάθε μισθωτικού μήνα, προκύπτει ότι μου οφείλονται τόκοι υπερημερίας (χωρίς να χρειάζεται άλλη όχληση) από την επόμενη μέρα, δηλαδή την 16η μέρα κάθε ημερολογιακού μηνός, ημέρα η οποία συμπίπτει με την πρώτη ημέρα κάθε μισθωτικού μηνός και μέχρι εξοφλήσεως, καθόσον αυτή η μέρα αποτελεί δήλη ημέρα (ίδετε περί τούτου Ι. Κατρά, ό.π., σ. 163, και ΑΠ 1547/92 ΕλΔ 35/415). Θα πρέπει, επομένως, να υποχρεωθεί η καθής με διαταγή πληρωμής που θα εκδοθεί σε βάρος της από το δικαστήριό Σας, να μου καταβάλει το συνολικό ποσόν των 1.200€, νομιμότοκα από την επομένη που το κάθε επιμέρους μίσθωμα κατέστη απαιτητό, ήτοι ποσό 300 € νομιμότοκα από 16-3-2019, ποσόν 300€ νομιμότοκα από 16-4-2019, ποσόν 300 € νομιμότοκα από 16-5-2019  και ποσόν 300 € νομιμότοκα από 16-6-2019.

ΕΠΕΙΔΗ παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μου η καθής αρνείται να μου καταβάλει το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό των  € 1.200 για την εξόφληση των οφειλόμενων μισθωμάτων.

ΕΠΕΙΔΗ συντρέχει νόμιμη περίπτωση να υποχρεωθεί η καθής, να μου καταβάλλει, με διαταγή πληρωμής,  το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό των  € 1.200 για την εξόφληση της ως άνω απαίτησης μου από οφειλόμενα μισθώματα, νομιμότοκα δε από την επομένη που το κάθε επιμέρους μίσθωμα κατέστη απαιτητό, ποσό 300 € νομιμότοκα από 16-3-2019, ποσόν 300 € νομιμότοκα από 16-4-2019, ποσόν 300 € νομιμότοκα από 16-5-2019  και ποσόν 300 € νομιμότοκα από 16-6-2019.

ΕΠΕΙΔΗ συνεπεία πάντων των ανωτέρω πρέπει να εκδοθεί διαταγή από το Δικαστήριό Σας με την οποία να υποχρεώνεται η καθ’ ης:

Α. να μου αποδώσει τη χρήση του ανωτέρω περιγραφόμενου μισθίου, ήτοι ενός περιπτέρου εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. ......  στην  Θεσσαλονίκη.

Β. να μου καταβάλει τα μέχρι σήμερα οφειλόμενα μισθώματα των τελευταίων τεσσάρων (4) μισθωτικών μηνών, ήτοι των μισθωτικών μηνών από 15-3-2019 έως 14-4-2019, από 15-4-2019 έως 14-5-2019, από 15-5-2019 έως 14-6-2019 και από 15-6-2019 έως 14-7-2019, τα οποία ανέρχονται στο συνολικό χρηματικό ποσό των χιλίων διακοσίων ευρώ (4 μήνες * 300 € = 1.200 €). Ήτοι συνολικά το ποσό των  € 1.200.

ΕΠΕΙΔΗ για το παραδεκτό της αίτησής μου προσάγω και επικαλούμαι:

1. την με αριθ. 3332/3-7-2017 απόφαση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης για την εκμίσθωση του δικαιώματος εκμετάλλευσης του περιπτέρου μου στην καθής.

 2. το από 15-6-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, το οποίο κατατέθηκε ηλεκτρονικά  στην ΑΑΔΕ και έλαβε αριθμό δήλωσης 14264659/27-6-2017, από το οποίο αποδεικνύεται η μίσθωση, το μηνιαίο μίσθωμα και ο χρόνος καταβολής του.

3. την υπ’ αριθ. 10114Β/3-6-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σταύρου Γ. Καραγεώργη, από την οποία προκύπτει ότι επέδωσα νόμιμα προς την καθ’ ης εξώδικη όχληση, διαμαρτυρία, πρόσκληση για καταβολή μισθωμάτων και δήλωση, καλώντας την να τακτοποιήσει άμεσα όλες τις ληξιπρόθεσμες προς εμένα οφειλές της, άλλως θα προσφύγω στα αρμόδια δικαστήρια για να προασπίσω τα νόμιμα δικαιώματά μου μεταξύ των οποίων και η επιδίωξη έκδοσης διαταγής απόδοσης χρήσης του μισθίου.

ΕΠΕΙΔΗ κατέβαλα τα τέλη της συζήτησης αυτής, καθώς και το νόμιμο δικαστικό ένσημο με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ ΤΝ και ΤΑΧΔΙΚ (Αριθ. 284533116695908300083 αγωγόσημα).

            ΕΠΕΙΔΗ η αίτησή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή, αρμοδίως δε εισάγεται ενώπιόν Σας.

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

Και με την ρητή επιφύλαξη κάθε άλλου νομίμου δικαιώματος μου

ΖΗΤΩ:

·                     Να γίνει δεκτή η αίτησή μου.

·                     Να υποχρεωθεί η καθ’ ης και κάθε τρίτος που έλκει δικαιώματα από αυτήν, με διαταγή πληρωμής-απόδοσης μισθίου που θα εκδοθεί σε βάρος της:

 α) να μου αποδώσει τη χρήση του περιγραφόμενου στην αίτηση μίσθιου ακινήτου μου, ήτοι ενός περιπτέρου εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. 24  στην  Θεσσαλονίκη.

                β) να μου καταβάλει, για τις αναφερόμενες στο ιστορικό αιτίες,το συνολικό χρηματικό ποσό των € 1.200,νομιμότοκα δε από την επόμενη από τότε που το κάθε ποσό έγινε απαιτητόκαι ειδικότερα:

·                     ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-3-2019 έως 14-4-2019, νομιμότοκα από 16-3-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως,

·                     ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-4-2019 έως 14-5-2019, νομιμότοκα από 16-4-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως,

·                     ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-5-2019 έως 14-6-2019, νομιμότοκα από 16-5-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως και

·                     ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-6-2019 έως 14-7-2019, νομιμότοκα από 16-6-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως.

ü  Να καταδικαστεί η καθ’ ης στη δικαστική μου δαπάνηκαι στην αμοιβή του πληρεξουσίου μου δικηγόρου.

Θεσσαλονίκη, 1-7-2019

                                      Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΠΑΝΙΔΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ (ΑΜ ΔΣΘ 10896) ΑΛΕΞΙΟΥ ΕΛΛΗΣ 2, ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 55337 (23140167936983508321& 6955258164 E-mail: georepan@yahoo.gr

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αριθμός 1114/2019

Στο όνομα του Ελληνικού λαού

... Ειρηνοδίκης  Θεσσαλονίκης, ………………………………………………

Αφού έλαβε υπόψη του την από 1-7-2019 αίτηση του Α. Κ. του Αθανασίου, κατοίκου Καλαμαριάς, οδός Εθνικής Αντίστασης, αριθμός ..., ΤΚ 55133, ΑΦΜ ................, Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς,τηλ....................,που κατατέθηκε από τον  πληρεξούσιο Δικηγόρο του Γεώργιο Ρεπανίδη (ΑΜ 10896),KATA της Α. Σ. του Τ., κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός Μαρκεντάου, αριθμός ......, ΑΦΜ .............., με την οποία ζητά την έκδοση διαταγής πληρωμής και διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου από καθυστερούμενα μισθώματα, με βάση τα έγγραφα που προσκομίζει με αυτήν.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Ο αιτών επιδιώκει να εκδοθεί διαταγή πληρωμής - απόδοσης χρήσης μισθίου, με την οποία να υποχρεωθεί ηκαθής,αφενός να του καταβάλει τα καθυστερούμενα μισθώματα και αφετέρου να του αποδοθεί η χρήση του μισθίου, με βάση τα έγγραφα που αναφέρει στην αίτησή του, ήτοι το από 15-6-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, το οποίο κατατέθηκε ηλεκτρονικά  στην ΑΑΔΕ και έλαβε αριθμό δήλωσης 14264659/27-6-2017και με το οποίο,με τους περιεχόμενους σ’ αυτό όρους και συμφωνίες, ο αιτών εκμίσθωσε, παραχώρησε κατά χρήση και παρέδωσε στην καθ’ ης, ένα περίπτερο, νομής και κατοχής του, εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. ...  στην  Θεσσαλονίκη, η άδεια εκμετάλλευσης του οποίου του παραχωρήθηκε με την υπ’ αριθ. 25708/12-10-2000 απόφαση Νομάρχη Θεσσαλονίκης, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του ν. 1044/1971 όπως αυτά ίσχυαν μέχρι 13-4-2014, ως ανάπηρου Εθνικής Αντίστασης.Η μίσθωση ανακοινώθηκε στο Δήμο Θεσσαλονίκης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 6 εδ. 34 του ν. 3852/10 και εκδόθηκε η με αριθμό 3332/3-7-2017 διαπιστωτική πράξη.

Η διάρκεια της μίσθωσης συμφωνήθηκε να είναι δεκαετής (10ετής) με ημερομηνία έναρξης την 15-6-2017 και λήξης την 14-6-2027, το δε μηνιαίο μίσθωμα ορίσθηκε στο χρηματικό ποσό των τριακοσίων ευρώ (300 €)και το οποίο μίσθωμα ήταν προκαταβλητέο την πρώτη ημέρα του κάθε μισθωτικού μήνα, για το μισθωτικό μήνα που ακολουθεί. Δήλη μέρα καταβολής του μισθώματος επομένως, (χωρίς να χρειάζεται άλλη όχληση) ήταν η 15η μέρα κάθε ημερολογιακού μηνός (ίδετε περί τούτου Ι. Κατρά, ό.π., σ. 163, και ΑΠ 1547/92 ΕλΔ 35/415), η οποία συμπίπτει με την έναρξη του κάθε μισθωτικού μήνα.

Όμως η καθ’ ης, παρόλο που ποιούσε την ακώλυτη κατοχή και χρήση του μισθίου από την ημέρα σύναψης της συμβάσεως μισθώσεως, ήτοι από 15-6-2017, δεν έχει καταβάλει στον αιτούντα, από επανειλημμένη δυστροπία, αν και έχει  επανειλημμένα οχληθεί σχετικά, τα μισθώματα που αντιστοιχούν στους τελευταίους τέσσερις (4) μισθωτικούς μήνες, ήτοι των μισθωτικών μηνών από 15-3-2019 έως 14-4-2019, από 15-4-2019 έως 14-5-2019, από 15-5-2019 έως 14-6-2019 και από 15-6-2019 έως 14-7-2019, τα οποία ανέρχονται στο συνολικό χρηματικό ποσό των χιλίων διακοσίων ευρω(4 μήνες * 300 € = 1.200 €). Δηλαδή του οφείλει το συνολικό ποσό των € 1.200, το οποίο παρά τις συνεχείς οχλήσεις του αρνείται από επανειλημμένη δυστροπία να του καταβάλλει.

            Για το λόγο αυτό ο αιτών επέδωσε νόμιμα στην καθής με την την υπ’ αριθ. 10114Β/3-6-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σταύρου Γ. Καραγεώργη, εξώδικη όχληση, διαμαρτυρία, πρόσκληση για καταβολή μισθωμάτων και δήλωση, καλώντας την να τακτοποιήσει άμεσα όλες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της, άλλως θα προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια για να προασπίσει τα νόμιμα δικαιώματά του μεταξύ των οποίων και η επιδίωξη έκδοσης διαταγής απόδοσης χρήσης του μισθίου.

            Η αίτηση είναι νόμιμη κατά τα άρθρα14 παρ. 1, 29,623επ., 637 επ., 645 του Κ.Πολ.Δ.και άρθρο 574 επ. ΑΚ και αποδεικνύεται από το προσκομιζόμενα και επικαλούμενα έγγραφα ήτοι: 1. την με αριθ. 3332/3-7-2017 απόφαση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης για την εκμίσθωση του δικαιώματος εκμετάλλευσης του περιπτέρου του αιτούντος στην καθής. 2. το από 15-6-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, το οποίο κατατέθηκε ηλεκτρονικά  στην ΑΑΔΕ και έλαβε αριθμό δήλωσης 14264659/27-6-2017, από το οποίο αποδεικνύεται η μίσθωση, το μηνιαίο μίσθωμα και ο χρόνος καταβολής του.3. την υπ’ αριθ. 10114Β/3-6-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Σταύρου Γ. Καραγεώργη, από την οποία προκύπτει ότι ο αιτών επέδωσε νόμιμα προς την καθ’ ης εξώδικη όχληση, διαμαρτυρία, πρόσκληση για καταβολή μισθωμάτων και δήλωση, καλώντας την να τακτοποιήσει άμεσα όλες τις ληξιπρόθεσμες προς αυτόν οφειλές της, άλλως αυτός θα προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια για να προασπίσει τα νόμιμα δικαιώματά του μεταξύ των οποίων και η επιδίωξη έκδοσης διαταγής απόδοσης χρήσης του μισθίου.

Πρέπει συνεπώς να γίνει δεκτή και κατ’ ουσία, όπως ορίζεται στο διατακτικό, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί η νόμιμη προείσπραξη του   πληρεξουσίου και παραστάντος Δικηγόρου του αιτούντος (αριθ. διπλ. Εισπρ. Α566928/1-7-19) και το ανάλογο τέλος Δικαστικού Ενσήμου μαζί με τα ποσοστά για το Ταμείο Νομικών και ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ  (Αριθ. 284533116695908300083).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

1. ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

2. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την καθ’ ης και κάθε τρίτο που έλκει δικαιώματα από αυτήν, να αποδώσει στον αιτούντα την νομή, κατοχή και χρήση του ανωτέρω μισθίου, ήτοι ενός περιπτέρου εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. 24  στην  Θεσσαλονίκη.

3. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙτην καθης η αίτηση να καταβάλλει στον αιτούντα το ποσόν των χιλίων διακοσίων ευρω(€ 1.200) για οφειλόμενα μισθώματα, με το νόμιμο τόκο από της επομένης της λήξης της προθεσμίας για την καταβολή κάθε μισθώματος και ειδικότερα:

·         ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-3-2019 έως 14-4-2019, νομιμότοκα από 16-3-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως,

·         ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-4-2019 έως 14-5-2019, νομιμότοκα από 16-4-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως,

·         ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-5-2019 έως 14-6-2019, νομιμότοκα από 16-5-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως και

·         ποσό 300 €, που αντιστοιχεί στο μίσθωμα από 15-6-2019 έως 14-7-2019, νομιμότοκα από 16-6-2019 και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως.

4. ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη δικαστική δαπάνη για την έκδοση της διαταγής αυτής στην καθ’ ης, την οποία καθορίζει στο ποσό των ... ………………….ευρώ.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ στην καθ’ ης η αίτηση ότι η παρούσα διαταγή αποτελεί τίτλο εκτελεστό και η εκτέλεση του ως προς την απόδοση του μισθίου μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την πάροδο είκοσι ημερών από την επίδοσή προς αυτήν αντιγράφου εξ απογράφου της παρούσας με επιταγή προς εκτέλεση και ακόμη ότι έχει δικαίωμα να ασκήσει ανακοπή κατά αυτής στο αρμόδιο καθ’ ύλη Δικαστήριο, μέσα σε 15 εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της.

Εκδόθηκε και δημοσιεύτηκε στην Θεσσαλονίκη στις 2-7-2019

…. ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                                             …. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Διατάσσονται όλα τα αρμόδια όργανα να προβούν στην εκτέλεση του παρόντος τίτλου

Θεσσαλονίκη 2-7-2019

…. ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ

Αριθμός 1844. Το απόγραφο αυτό είναι το πρώτο και μπορεί να εκτελεσθεί. Καταβλήθηκε τέλος € 0,53 για το οποίο προσκομίσθηκε το υπ’ αριθ. 28496876395909020036 e παράβολο αναφορικά με τα μισθώματα. Για την απόδοση του μισθίου δεν καταβλήθηκε τέλος απογράφου. Δόθηκε δε στον πληρεξούσιο δικηγόρο του αιτούντος Θεσ/νίκη 3-7-2019 …….Γραμματέας

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ Για τη νόμιμη σήμανση και την έκδοσή του κατά τη σειρά της παραγγελίας. Θεσ/νίκη 3-7-2019 ………Γραμματέας

Πιστό φωτοτυπικό αντίγραφο εκ του εις χείρας μου αντιπεφωνημένου πρώτου εκτελεστού απογράφου, το οποίο με την ρητή επιφύλαξη παντός ετέρου νομίμου δικαιώματός μου, αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα προς την Α. Σ. του Τ., κάτοικο Θεσσαλονίκης, οδός Μαρκεντάου, αριθμός ....., ΑΦΜ .................., προς γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες επιτασσόμενη ταυτόχρονα όπως:

Α) η ίδια ή και κάθε τρίτος που τυχόν έλκει δικαιώματα απ’ αυτήν να μου αποδώσει ελεύθερη τη χρήση του επιδίκου μισθίου, ήτοι  ενός περιπτέρου εμβαδού 2,55 τ.μ., το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου αρ. 24  στην  Θεσσαλονίκη.

Β) να μου καταβάλει εμπρόθεσμα τα παρακάτω ποσά:1) Ποσό 1.200,00 Ευρώ   για κεφάλαιο 2) Ποσό  15,02 Ευρώ  για νόμιμους τόκους, ήτοι από τις 16-3-2019 για το ποσό των 300,00 €, από τις 16-4-2019 για το ποσό των 300,00 €, από τις 16-5-2019 για το ποσό των 300,00 € και από τις 16-6-2019 για το ποσό των 300,00 €, μέχρι σήμερα 3) Ποσό 0,53 Ευρώ για απόγραφο 4) Ποσό 230,00 Ευρώ για επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη. 5) Ποσό 0,70 Ευρώ για παρόν αντίγραφο 6) Ποσό 43,40 Ευρώ για επίδοση της παρούσας, ήτοι εν συνόλω χίλια τετρακόσια ογδόντα εννιά ευρώ και εξήντα πέντε λεπτά (1.489,65 €) και όλα τα παραπάνω νομιμότοκα (πλην του κονδυλίου των τόκων) από της επιδόσεως της παρούσης και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Διαφορετικά θα υποχρεωθεί σε πληρωμή με αναγκαστική εκτέλεση, οπότε θα επιβαρυνθεί και με ποσό 100,00 ευρώ για σύνταξη εντολής προς εκτέλεση.

Αντίκλητό μου και πρόσωπο δεκτικό καταβολής ορίζω τον υπογράφοντα την παρούσα πληρεξούσιο Δικηγόρο μου και τον δικαστικό επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Γεώργιο Χριστοφορίδη.

 Θεσσαλονίκη 3-7-2019

                                                      

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΠΑΝΙΔΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ (ΑΜ ΔΣΘ 10896) ΑΛΕΞΙΟΥ ΕΛΛΗΣ 2, ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 55337 (23140167936983508321& 6955258164 E-mail: georepan@yahoo.gr